Historia naszego Betlejem
Nasza wspólnota wyrosła z pragnienia kilku małżeństw zaprzyjaźnionych przed laty w Ruchu „Światło – Życie” i „Odnowie w Duchu Świętym”. Chcieliśmy spotykać się całymi rodzinami co tydzien na niedzielnej Mszy Świętej, bez potrzeby zostawiania małych dzieci w domu. Nikt z nas nie myślał wtedy o tworzeniu wspólnoty – po prostu po latach pragnęliśmy gorąco znów razem się modlić. Wiosną 1998 roku poprosiliśmy Księdza Pallotyna Tadeusza Miszewskiego o odprawianie dla nas Mszy Świętej i tak wszystko się zaczęło.
W miarę upływu czasu przychodziło coraz więcej rodzin, aż w końcu nasza Eucharystia stała się jedną z otwartych, niedzielnych Mszy Świętych parafialnych. Szybko okazało sie, że przychodzącym do nas „przypadkowym osobom” nie przeszkadzają dzieci chodzące po kościele i gaworzące w trakcie kazania, a wręcz przeciwnie: że wytwarzają one szczególną, rodzinną atmosferę bliskości z Panem Bogiem.
Prawie od samego początku spotykamy się w każdy czwartek na wieczornej, godzinnej Adoracji Najświętszego Sakramentu, na którą składa się modlitwa w ciszy, modlitwa spontaniczna, modlitwa śpiewem przy gitarze i dzielenie sie refleksjami na temat fragmentów Pisma Świętego. Zaczęliśmy również wyjeżdżać trzy razy w roku na weekendowe rekolekcje – tak zorganizowane, aby mogły w nich uczestniczyć całe rodziny i aby dzieci brały w nich czynny udział.
Wspólne Msze Święte niedzielne o godzinie 15-tej w parafii po wezwaniem Świętego Andrzeja Boboli, Adoracje Najswietszego Sakramentu we czwartki o godzinie 20-tej oraz Rekolekcje skupiły nas wokół Pana Jezusa, ale również wokół Księży i Braci Pallotynow. W pewnym momencie odkryliśmy, że tworzymy z nimi jedną rodzinę, ożywioną tym samym charyzmatem Świętego Wincentego Pallotiego. Choć myśl o oficjalnym zrzeszaniu się była nam wcześniej zupełnie obca, to jednak wielu z nas poczuło i zrozumiało, że Pan Jezus powołuje nas do Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego – międzynarodowej katolickiej organizacji skupiajacej na równych prawach zarówno wspólnoty pallotyńskie księży, braci i sióstr, jak i osoby oraz wspólnoty świeckie. Chętnych do wstąpienia do Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego nie brakuje wśród nas i przez lata trwania naszej wspólnoty wiele osób złożyło już swój Akt Zaangażowania w ZAK-u. Celem Zjednoczenia jest komunia i współpraca osób duchownych i świeckich w rozbudzaniu wiary w każdy możliwy sposób wśród wszystkich ludzi, a szczególnie wśród katolików.
Naszą wspólnotę, tworzą zarówno osoby należące do ZAK, jak i te niezwiązane oficjalnie z ZAK-iem: małżeństwa, osoby stanu wolnego, a także duchowni. Co trzy lata wybieramy spośród siebie demokratycznie, pięcioosobową radę, która kieruje wspólnotą. Nauczanie powierzyliśmy Księżom Pallotynom.
Wszystkich nas, całą naszą wewnętrzną organizację i wszystko, co na codzien robimy, oddajemy w ręce naszego Pana z prośbą, aby prowadził nas według swojej woli i swojego planu. Wybraliśmy sobie nazwę „Betlejem”, bo słowo to oznacza „Dom Chleba”. Chcielibyśmy być ciepłym i przytulnym domem dla naszego Pana, Jezusa Chrystusa, stającego się dla nas codziennie na ołtarzu chlebem. Nazwa „Betlejem” ma też oznaczać, że serdecznie zapraszamy do swojego grona rodziny z dziećmi, szczególnie z takimi małymi, jak Jezus narodzony w betlejemskiej stajence.