Przyjaciel jest Twoim zaspokojonym pragnieniem.
Jest polem, które obsiewasz z miłością
i z którego zbierasz z modlitwą dziękczynną.
On Twoją mocą i schronieniem,
odczuwając głód uciekasz się do niego
i szukasz go, by zaznać ukojenia.
Gdy on się zwierza, otwórz przed nim swoją duszę.
Kiedy on milczy, niech Twoje serce nie przestaje go słuchać,
ponieważ w przyjaźni każda myśl, pragnienie, nadzieja
budzi się w ciszy a jest dzielona w radości.

A kiedy żegnasz przyjaciela, nie smuć się,
ponieważ jego nieobecność pozwoli ci dostrzec to,
co najbardziej w nim kochasz.

I niechaj przyjaźń nie będzie niczym innym,
jak wzajemnym odkrywaniem skarbów ducha;
dzielcie między siebie radość, przyjazne uśmiechy i gesty dobroci,
ponieważ w ożywczej rosie małych rzeczy
serce odkrywa swój poranek i doznaje umocnienia.
Kahlil Gibran

teatrzyk nie tylko dla DZIECI

„O tym, co jest najpiękniejsze na świecie”

Postacie: CZŁOWIEK, OSIOŁEK, ŻŁÓW, MOTYL,
GOŁĘBICA, DRZEWO MORWOWE.

„Jezus odpowiedział: Pierwsze jest: Słuchaj Izraelu…”
Mk 12,29

Ja Jestem z Tobą zawsze i wszędzie;
przy Sercu Moim nie bój się niczego…
Wiedz o tym, że oko Moje śledzi każdy ruch serca Twego z wielką uwagą…
Córko Moja, mów mi o wszystkim tak prosto i po ludzku,
sprawiasz Mi tym wielką radość; Ja Cię rozumiem,
bo Jestem Bogiem – Człowiekiem.
Ta prosta mowa serca Twego milsza Mi jest aniżeli hymny układane na Moją cześć. Wiedz, Córko Moja, że im mowa Twoja jest prostsza, tym więcej Mnie pociągasz ku sobie. A teraz bądź spokojna przy Sercu Moim…
JEZUS do Św. Faustyny